Ετέμ πασάς

Όνομα ιστορικών προσώπων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. 1. Βεζίρης, ελληνικής καταγωγής (Χίος 1813 – 1893). Σπούδασε μεταλλειολογία στο Παρίσι. Όταν γύρισε στην Τουρκία, διορίστηκε αρχηγός του στρατιωτικού οίκου του σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ και υπουργός των Εξωτερικών. Το 1876 διετέλεσε πρεσβευτής στο Βερολίνο και εκπροσώπησε την Τουρκία στη διάσκεψη της Κωνσταντινούπολης. Το 1877 διορίστηκε μεγάλος βεζίρης (σε αντικατάσταση του Μιντάτ πασά) και το 1883 διετέλεσε πρεσβευτής στη Βιένη. Αργότερα διορίστηκε υπουργός των Εσωτερικών, αξίωμα από το οποίο παραιτήθηκε το 1885 εξαιτίας της αντίθεσής του για την ικανοποίηση των βουλγαρικών αξιώσεων. 2. Στρατηγός (1851 – Κάιρο 1909). Διετέλεσε αρχηγός του στρατιωτικού οίκου του σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ και, αργότερα, υπουργός των Εξωτερι κών (1860). Το 1878 διορίστηκε πρεσβευτής στο Βερολίνο. Έλαβε ενεργό μέρος στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877 με τον βαθμό του συνταγματάρχη. Για τη δραστηριότητά του σε αυτόν έγινε στρατηγός και διορίστηκε βαλής στην Κρήτη. Το 1897, στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο, νίκησε τα ελληνικά στρατεύματα, γι’ αυτό και τιμήθηκε από τον σουλτάνο Χαμίτ με τον τίτλο του Γαζή (= νικητής). Αντίθετος προς το κίνημα των Νεότουρκων, μετά την επικράτησή τους κατέφυγε στο Κάιρο, όπου και πέθανε.